Korzenie naszej organizacji sięgają przełomu lat 70-tych i 80-tych ubiegłego wieku, kiedy to z inicjatywy Pana Henryka Wiechetka Naczelnika Lokomotywowni Siedlce odbył się na siedleckim węźle kolejowym I Zjazd uratowanych Dzieci Zamojszczyzny. Ale od początku...
Okres II wojny światowej na trwałe zapisał się w pamięci wielu narodów świata, a szczególnie Polaków. Wojna, która przyniosła cierpienie, ból, łzy i śmierć wielu milionom osób nie oszczędziła również dzieci. Jednym z najbardziej tragicznych epizodów II wojny światowej była bezprzykładna martyrologia Dzieci Zamojszczyzny.
Akcja wysiedleńcza ludności Zamojszczyzny, według opracowanego planu przez zbrodniarza wojennego Himmlera, rozpoczęła się 27 listopada 1942r. Wypędzono z własnych domów 110 tys. osób w tym 33 tys. dzieci. Wysiedlonych pędzono do obozu przejściowego w Zamościu, gdzie następowała segregacja. Dzieci odbierano rodzicom. Stamtąd wywożone były do obozów koncentracyjnych lub do Rzeszy na zniemczenie.
Sześć takich transportów z dziećmi w styczniu i lutym 1943r. skierowano przejazdem przez siedlecki węzeł kolejowy. Tu z pomocą i ratunkiem przyszli mieszkańcy miasta i polscy kolejarze, którzy śledzili transporty uwięzionych dzieci od samego Zamościa. Uratowano ponad 2,5 tys. Dzieci momentalnie trafiły do siedleckich rodzin, gdzie znalazy opiekę. Jednak wiele zmarło z wyczerpania, głodu i zimna w wagonach. 3 lutego 1943r. w Kościele Św. Stanisława odbyła się uroczysta msza święta połączona z pogrzebem zamarzniętych dzieci - niektóre miały zaledwie 3 m-ce życia. Spoczęły w zbiorowych mogiłach na siedleckich cmentarzach. W manifestacyjnym kondukcie żałobnym, na czele z burmistrzem Stanisławem Zdanowskim i kolejarzami, przeciwko ludobójstwu niewinnych dzieci protestowało ponad 10 tys. mieszkańców Siedlec. Burmistrz miasta za kierowanie akcją ratowania dzieci i zorganizowanie manifestacyjnego pogrzebu został zesłany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu.
W 40-tą rocznicę tych tragicznych wydarzeń, z inicjatywy Pana Henryka Wiechetka Naczelnika Lokomotywowni Siedlce, odbył się na siedleckim węźle kolejowym I Zjazd uratowanych Dzieci Zamojszczyzny oraz ich wybawców. Wtedy też zawiązała się idea wybudowania Domu Dziecka - Pomnika. W tym celu powstał Społeczny Komitet, a następnie Stowarzyszenie Domu Dziecka - Pomnika im. Dzieci Zamojszczyzny w Siedlcach, którego celem było wybudowanie domu dla współczesnych sierot oraz upamiętnienie tamtych tragicznych lat wojny, ku przestrodze, bu nigdy więcej nic takiego nie zdarzyło się na naszej ziemi.
Pomimo wielu przeciwności Pan Henryk Wiechetek - społecznik, który postanowił uchronić od zapomnienia ten szczególnie bolesny epizod okupacji hitlerowskiej - zrealizował swoje życiowe marzenie. Powstał kompleks budynków z 30 mieszkaniami rodzinnymi o wysokim standardzie dla dzieci współcześnie skrzywdzonych przez los.
Centrum Pomnika Dzieci Zamojszczyzny zostało otwarte w 1998r. podczas II Zjazdu Dzieci Zamojszczyzny. W uroczystościach uczestniczyli posłowie Bundestagu. W roku następnym pierwsze niepełne rodziny znalazły tutaj schronienie. Obecnie głównymi działaniami Stowarzyszenia jest pomoc mieszkaniowa, organizowanie imprez dla dzieci (choinki noworoczne, festyny), kolonii letnich oraz obchodów ratowania Dzieci Zamojszczyzny.